Τελευταία έρευνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας η μια μετά την άλλη, αποδεικνύουν την διείσδυση του διαδικτύου στη ζωή του Έλληνα, τη διάδοση της ευρυζωνικότητας στη χώρα μας σε επίπεδα εντυπωσιακά που πλησιάζουν προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες, την αξία της χρήσης του δικτύου και τη διευκόλυνση που παρέχει στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Καμία όμως έρευνα δεν στέκεται στο αν πραγματικά ο Έλληνας χρησιμοποιεί το διαδίκτυο με ορθολογικό τρόπο, αν έχει πραγματική χρηστική αξία και αν τελικά η ζωή του έγινε καλύτερη ή χειρότερη με την ευρεία διάδοση του διαδικτύου.
Από την στιγμή που η ευρυζωνικότητα έγινε προσιτή στον κάθε Έλληνα και ο υπολογιστής μπήκε σχεδόν σε κάθε σπίτι ένας νέος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά στον νεοέλληνα, κόσμος ο οποίος όμως εκτός από την ευρύτητα και την πολυποικιλότητά του, εμπεριείχε εξυπαρχής τον κίνδυνο της μη διακριτότητας των ορίων του. Έτσι σήμερα βιώνουμε μια κατάσταση στην οποία υπάρχει μεγάλη διάδοση του διαδικτύου στα ελληνικά σπίτια αλλά οι χρήστες του χρησιμοποιούν το διαδίκτυο πολύ διαφορετικά από τους αντίστοιχους ευρωπαίους συμπολίτες τους.
Αυτό το οποίο έχει συμβεί λοιπόν, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την εφαρμογή πολλών καινοτομιών στην άγουρη να τις δεχτεί κοινωνία μας. Οτιδήποτε νέο αντί να το σταθμίσουμε, να διδαχτούμε από κάποιους που το έχουν χρησιμοποιήσει, να βρούμε την πραγματική χρηστική του αξία, δυστυχώς σ’ αυτή τη χώρα το χρησιμοποιούμε με το δικό μας ‘επιστημονικό’ τρόπο, εφαρμόζουμε σε μέγιστο βαθμό την ημιμάθειά μας, που παρεμπιπτόντως είναι πολύ χειρότερη απ’ την αμάθεια και ευτελίζουμε τον εαυτό μας αλλά και την καινοτομία η οποία θα μπορούσε να μας προσφέρει πολλά αλλά δεν μας τα προσφέρει. Συγκεκριμένα με το διαδίκτυο καταντήσαμε να το χρησιμοποιούμε σε μέγιστο βαθμό για να δικτυωθούμε κοινωνικά (facebook, twitter κλπ), ενώ για παράδειγμα δεν γνωρίζουμε να γράψουμε ένα αρχείο excel. Παρατηρούμε το φαινόμενο ο καθείς με έναν φορητό στο χέρι είτε βρίσκεται μέσα σε καφετέρια είτε βρίσκεται μέσα σε στάνη, να κάνει γνωριμίες από το διαδίκτυο και να συμπεριφέρεται έτσι όπως τον έχει διαμορφώσει η τηλεόραση δηλαδή να δρα κοιτάζοντας τον κόσμο μέσα από την κλειδαρότρυπα ενώ σε αντίστοιχη περίπτωση ο ιρλανδός συμπολίτης του μέσα από στάνη με τον αντίστοιχο φορητό φτιάχνει επιχείρηση και πουλάει τυριά μέχρι και στην Αργεντινή. Καταντήσαμε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να δημιουργήσουμε κέντρα παρακολούθησης εξαρτημένων νεαρών ατόμων από το διαδίκτυο, πράγμα το οποίο σε αναλογία πληθυσμού δεν ισχύει σε καμία χώρα στον κόσμο. Καταντήσαμε να έχουμε έναν τρομακτικά μεγάλο αριθμό internet cafe στα οποία κλείνονται με τις ώρες τα παιδιά μας έχοντας ξεχάσει τι θα πει αλάνα, μπάλα, ποδήλατο, φύση πράγμα που τους αφαιρεί φαιά ουσία από τον εγκέφαλο και τα κάνει μαλθακά, άβουλα και άνοα όντα πληθυσμό-μάζα προς εκμετάλλευση από ‘έξυπνους’ πολιτικάντηδες σύγχρονους μονάρχες. Καταντήσαμε να ασκείται η πολιτική μέσω του facebook και άλλων δικτύων κοινωνικοποίησης με πρόσχημα το πλησίασμα της νεολαίας (μέθοδος Χριστόδουλου παντελώς αποτυχημένη) από ‘πολιτικούς του μέλλοντος’. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί στα πρώιμα χρόνια της χρήσης του κινητού τηλεφώνου που κάποιοι έστελναν μηνύματα ακόμη και στα αλβανικά για να διεκδικήσουν την ψήφο μας.
Αυτή η κατάντια που περιγράφεται παραπάνω οφείλεται στην προχειρότητα με την οποία καταπιανόμαστε με κάθε τι καινοτόμο, οφείλεται στον αιώνιο και αυξανόμενο εξυπνακισμό και την καχυποψία μας, στον κλειδαροτρυπισμό που μας καλλιέργησαν πάμπλουτοι σήμερα πολιτικοί και δημοσιογράφοι, χαρακτηριστικά που έχουν ρίζες όπως έχει ξαναγραφτεί στο ιστολόγιο (http://sapientiavivendi.blogspot.com/2008/09/blog-post_19.html) στην σκλαβιά των 400 ετών που αλλοίωσαν γονιδιακά γνωρίσματα του περήφανου λαού μας. Τα γνωρίσματα όμως που δυστυχώς έσβησαν παντελώς από το γονιδιακό χάρτη του νεοέλληνα είναι η αυτογνωσία, η μετροφροσύνη, η διάθεση για μάθηση και για βελτίωση.
Από την στιγμή που η ευρυζωνικότητα έγινε προσιτή στον κάθε Έλληνα και ο υπολογιστής μπήκε σχεδόν σε κάθε σπίτι ένας νέος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά στον νεοέλληνα, κόσμος ο οποίος όμως εκτός από την ευρύτητα και την πολυποικιλότητά του, εμπεριείχε εξυπαρχής τον κίνδυνο της μη διακριτότητας των ορίων του. Έτσι σήμερα βιώνουμε μια κατάσταση στην οποία υπάρχει μεγάλη διάδοση του διαδικτύου στα ελληνικά σπίτια αλλά οι χρήστες του χρησιμοποιούν το διαδίκτυο πολύ διαφορετικά από τους αντίστοιχους ευρωπαίους συμπολίτες τους.
Αυτό το οποίο έχει συμβεί λοιπόν, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την εφαρμογή πολλών καινοτομιών στην άγουρη να τις δεχτεί κοινωνία μας. Οτιδήποτε νέο αντί να το σταθμίσουμε, να διδαχτούμε από κάποιους που το έχουν χρησιμοποιήσει, να βρούμε την πραγματική χρηστική του αξία, δυστυχώς σ’ αυτή τη χώρα το χρησιμοποιούμε με το δικό μας ‘επιστημονικό’ τρόπο, εφαρμόζουμε σε μέγιστο βαθμό την ημιμάθειά μας, που παρεμπιπτόντως είναι πολύ χειρότερη απ’ την αμάθεια και ευτελίζουμε τον εαυτό μας αλλά και την καινοτομία η οποία θα μπορούσε να μας προσφέρει πολλά αλλά δεν μας τα προσφέρει. Συγκεκριμένα με το διαδίκτυο καταντήσαμε να το χρησιμοποιούμε σε μέγιστο βαθμό για να δικτυωθούμε κοινωνικά (facebook, twitter κλπ), ενώ για παράδειγμα δεν γνωρίζουμε να γράψουμε ένα αρχείο excel. Παρατηρούμε το φαινόμενο ο καθείς με έναν φορητό στο χέρι είτε βρίσκεται μέσα σε καφετέρια είτε βρίσκεται μέσα σε στάνη, να κάνει γνωριμίες από το διαδίκτυο και να συμπεριφέρεται έτσι όπως τον έχει διαμορφώσει η τηλεόραση δηλαδή να δρα κοιτάζοντας τον κόσμο μέσα από την κλειδαρότρυπα ενώ σε αντίστοιχη περίπτωση ο ιρλανδός συμπολίτης του μέσα από στάνη με τον αντίστοιχο φορητό φτιάχνει επιχείρηση και πουλάει τυριά μέχρι και στην Αργεντινή. Καταντήσαμε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να δημιουργήσουμε κέντρα παρακολούθησης εξαρτημένων νεαρών ατόμων από το διαδίκτυο, πράγμα το οποίο σε αναλογία πληθυσμού δεν ισχύει σε καμία χώρα στον κόσμο. Καταντήσαμε να έχουμε έναν τρομακτικά μεγάλο αριθμό internet cafe στα οποία κλείνονται με τις ώρες τα παιδιά μας έχοντας ξεχάσει τι θα πει αλάνα, μπάλα, ποδήλατο, φύση πράγμα που τους αφαιρεί φαιά ουσία από τον εγκέφαλο και τα κάνει μαλθακά, άβουλα και άνοα όντα πληθυσμό-μάζα προς εκμετάλλευση από ‘έξυπνους’ πολιτικάντηδες σύγχρονους μονάρχες. Καταντήσαμε να ασκείται η πολιτική μέσω του facebook και άλλων δικτύων κοινωνικοποίησης με πρόσχημα το πλησίασμα της νεολαίας (μέθοδος Χριστόδουλου παντελώς αποτυχημένη) από ‘πολιτικούς του μέλλοντος’. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί στα πρώιμα χρόνια της χρήσης του κινητού τηλεφώνου που κάποιοι έστελναν μηνύματα ακόμη και στα αλβανικά για να διεκδικήσουν την ψήφο μας.
Αυτή η κατάντια που περιγράφεται παραπάνω οφείλεται στην προχειρότητα με την οποία καταπιανόμαστε με κάθε τι καινοτόμο, οφείλεται στον αιώνιο και αυξανόμενο εξυπνακισμό και την καχυποψία μας, στον κλειδαροτρυπισμό που μας καλλιέργησαν πάμπλουτοι σήμερα πολιτικοί και δημοσιογράφοι, χαρακτηριστικά που έχουν ρίζες όπως έχει ξαναγραφτεί στο ιστολόγιο (http://sapientiavivendi.blogspot.com/2008/09/blog-post_19.html) στην σκλαβιά των 400 ετών που αλλοίωσαν γονιδιακά γνωρίσματα του περήφανου λαού μας. Τα γνωρίσματα όμως που δυστυχώς έσβησαν παντελώς από το γονιδιακό χάρτη του νεοέλληνα είναι η αυτογνωσία, η μετροφροσύνη, η διάθεση για μάθηση και για βελτίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου