δωσίλογος ο [δosíloγos] O20α : αυτός που συνεργάστηκε με τον κατακτητή, κυρίως με τις γερμανικές αρχές κατοχής, κατά τη διάρκεια του β' παγκόσμιου πολέμου στην Eλλάδα. [λόγ. δωσι- (θ. του αρχ. ρ. δίδωμι, πρβ. δωσίδικος) + -λογος κατά το υπόλογος με βάση τη λαϊκή φρ. δίνω λόγο `λογοδοτώ΄].
Ο ακριβής ορισμός της λέξης που θα κυριαρχήσει στην παρούσα ανάρτηση, θεωρείται απαραίτητος για την κατανόηση των συνδυαστικών ισχυρισμών του γράφοντος.
Ο γέρος λοιπόν της ‘δημοκρατίας’ Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ο σημαντικότερος εκφραστής του αστικού φιλελευθερισμού του 20ου αιώνα και από νωρίς έδειξε τις διαθέσεις του, οι οποίες προδιέγραψαν ένα λαμπρό πολιτικό μέλλον. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως Νομάρχης Λέσβου το 1915 με τη βενιζελική παράταξη, μεταπήδησε στο στρατόπεδο Πλαστήρα το 1922 και μέχρι να συλληφθεί το 1942 για τρεις μήνες από τους Ιταλούς, άλλαξε πολλά πολιτικά πόστα και διάφορες παρατάξεις. Σε όλο το διάστημα αυτό με αποκορύφωμα το τέλος του 1944 κατάφερε να εξυπηρετήσει με άπταιστο τρόπο τα συμφέροντα της αγγλοκρατίας και της αμερικανοκρατίας.
Τον Απρίλιο του 1944 σχηματίζεται η κυβέρνηση του Καΐρου, στην οποίαν ο γέρος της ‘αγγλοκρατίας’ ήταν εκτός από πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών, Στρατιωτικών, Δικαιοσύνης και Άμυνας. Ακολουθεί η συμφωνία του Λιβάνου, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας και η συμφωνία της Καζέρτας και μετά από όλα αυτά ο γέρος σηκώνει το λάβαρο του αντικομουνιστικού αγώνα και της πλήρους παράδοσης στους Εγγλέζους.
Παραθέτουμε δύο χαρακτηριστικές κινήσεις του:
Στις 02-05-1944 σε ομιλία του προς τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού στην Αλεξάνδρεια, κάνει λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ» και ύστερα από τρεις μέρες ο Τσόρτσιλ δηλώνει ότι «αυτή είναι μία πραγματικά περίφημη δήλωση κατά του Ε.Α.Μ. Φυσικά, προς το παρόν, πρέπει να επόμεθα του Παπανδρέου αλλά πρέπει επίσης και να τον σπρώχνουμε στην επίθεση».
Σε τηλεγράφημά του προς την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο στις 14 Σεπτέμβρη έγραφε:"Κυβέρνησις μεταβαίνουσα Αθήνας και στερουμένη και ιδίας και Συμμαχικής δυνάμεως θα είναι ουσιαστικώς αιχμάλωτος του ΕΑΜ". Σε καινούργιο τηλεγράφημά του στις 18 Σεπτέμβρη έγραφε ότι "η κατάστασις επιδεινούται ραγδαίως", εννοώντας την απελευθέρωση της χώρας από τον ΕΛΑΣ και κατέληγε: "Μόνη μου ελπίς έχει απομείνει το Λονδίνο. Μόνο Βρετανική κυβέρνησις και ιδίως πρωθυπουργός Τσώρτσιλ μεταβάλει κατάστασιν εξευρίσκων και διατάσσων άλλοθεν δυνάμεις ενεργήσουν αμέσως Ελλάδα". Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 22 Σεπτέμβρη, ο Γ. Παπανδρέου τηλεγραφούσε στον Τσώρτσιλ: "Αι υπό των Γερμανών εκκενούμεναι περιφέρειαι καταλαμβάνονται υπό του ΕΑΜ εν ονόματι δήθεν της ελληνικής κυβερνήσεως... ενώπιον της διαμορφωθείσης κρισίμου καταστάσεως τα πολιτικά μέσα προς αντιμετώπισίν της δεν είναι πλέον επαρκή. Μόνον η άμεσος παρουσία επιβλητικών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και μέχρι των τουρκικών ακτών ημπορεί να μεταβάλει την κατάστασιν".
Το σκηνικό ολοκληρώνεται στις 18 Οκτώβρη 1944, ο Παπανδρέου μαζί με τον Σκόμπυ φτάνουν στην Αθήνα. Είναι δύσκολο, όσο και να προσπαθεί κάποιος να καταλάβει ποιος συνόδευε ποιον και ποιος κυβερνούσε τη χώρα………
Στο δεύτερο επίπεδο της ανάλυσης παραθέτουμε κάποιες κινήσεις του Γεωργίου Παπανδρέου του νεότερου γνωστού και ως ‘Γιωργάκη’ περήφανο μέλος της οικογένειας:
· Τέλη Σεπτεμβρίου 2009 λίγο πριν τις εκλογές και εν μέσω προεκλογικής περιόδου, πραγματοποιούνται οι εργασίες της 64ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, πραγματοποιείται και το ετήσιο συνέδριο του οργανισμού του Μπιλ Κλίντον (Clinton Global Initiative -CGI) στο οποίο ο κ. Παπανδρέου είχε δηλώσει την συμμετοχή του εδώ και πολύ καιρό, μαζί με άλλες... προσωπικότητες που έχουν αφήσει (ιστορικά πλέον χωρίς να επιδέχεται καμία αμφιβολία) το αιματηρό στίγμα τους στον πλανήτη μας , όπως η κ. Μαντλίν Ολμπράιτ, Μάρτι Αχτισάαρι , Μιχαήλ Σαακασβίλι κλπ. Στο ινστιτούτο του Μπιλ Κλίντον θα συναντήσει και τα μέλη του, όπως Τζωρτζ Σόρος, Τζωρτζ Μπούς, Κόφι Ανάν, Τόνυ Μπλερ, Χαβιέ Σολάνα, Ταγίπ Ερντογάν κλπ. Ο κ. Παπανδρέου λοιπόν, πήγε ΚΑΙ στο ετήσιο συνέδριο του οργανισμού του Μπιλ Κλίντον, όπου παρευρίσκονταν και... δύο πολύ ενδιαφέροντα πρόσωπα. Ο πρόεδρος των Σκοπίων κ.Gjorgje Ivanov και ο πρώην πρόεδρος της γείτονος κ.Branko Crvenkovski.
· Αρχές Μαρτίου του 2010 ο κ. Παπανδρέου μετέβη με τον άλλον δωσίλογο του Ελληνικού Έθνους κ. Παπακωνσταντίνου και είχαν σειρά συναντήσεων με τους αμερικανούς αξιωματούχους αλλά και άλλους πιθανόν και του ΔΝΤ πράγμα που δεν μάθαμε ποτέ, προετοιμάζοντας την είσοδο της χώρας στον μηχανισμό που είχαν ήδη στήσει Ευρώπη και Αμερική για μας, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτε εμείς. Μάλλον φυσιολογικό ήταν αυτό γιατί οι Εφιάλτες που πήγαν τάχα να γιορτάσουν την 25η Μαρτίου με την ομογένεια, μας διαβεβαίωναν ότι δεν θα παρθούν μέτρα, ότι υπάρχουν λεφτά, ότι δεν θα χρειαστεί επ’ ουδενί το καταστροφικό ΔΝΤ να επέμβει για την περίπτωσή μας.
· Σεπτέμβριος 2010 ταξίδι του πρωθυπουργού της Ελλάδος στην Αμερική। Αυτούσια παράθεση από ιντερνετική εφημερίδα: Τα εύσημα για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την κρίση της ελληνικής οικονομίας απέδωσε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στον Έλληνας πρωθυπουργό, υποδεχόμενος τον κ। Παπανδρέου στο Λευκό Οίκο «Συγχαίρω τον πρωθυπουργό για την εξαιρετική δουλειά που κάνει στο χειρισμό της οικονομικής κρίσης και Θεού θέλοντος θα βάλει τη χώρα του πάλι στο σωστό δρόμο», δήλωσε ο κ। Μπάιντεν, με τον κ। Παπανδρέου να παρεμβαίνει επισημαίνοντας ότι «είμαστε ήδη στο σωστό δρόμο»। Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος συμφώνησε, λέγοντας «είσαστε στο σωστό δρόμο, είσαστε στο σωστό δρόμο και είμαστε εντυπωσιασμένοι από τη σκληρή δουλειά που κάνετε। Συγχαρητήρια».
Ο ακριβής ορισμός της λέξης που θα κυριαρχήσει στην παρούσα ανάρτηση, θεωρείται απαραίτητος για την κατανόηση των συνδυαστικών ισχυρισμών του γράφοντος.
Ο γέρος λοιπόν της ‘δημοκρατίας’ Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ο σημαντικότερος εκφραστής του αστικού φιλελευθερισμού του 20ου αιώνα και από νωρίς έδειξε τις διαθέσεις του, οι οποίες προδιέγραψαν ένα λαμπρό πολιτικό μέλλον. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως Νομάρχης Λέσβου το 1915 με τη βενιζελική παράταξη, μεταπήδησε στο στρατόπεδο Πλαστήρα το 1922 και μέχρι να συλληφθεί το 1942 για τρεις μήνες από τους Ιταλούς, άλλαξε πολλά πολιτικά πόστα και διάφορες παρατάξεις. Σε όλο το διάστημα αυτό με αποκορύφωμα το τέλος του 1944 κατάφερε να εξυπηρετήσει με άπταιστο τρόπο τα συμφέροντα της αγγλοκρατίας και της αμερικανοκρατίας.
Τον Απρίλιο του 1944 σχηματίζεται η κυβέρνηση του Καΐρου, στην οποίαν ο γέρος της ‘αγγλοκρατίας’ ήταν εκτός από πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών, Στρατιωτικών, Δικαιοσύνης και Άμυνας. Ακολουθεί η συμφωνία του Λιβάνου, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας και η συμφωνία της Καζέρτας και μετά από όλα αυτά ο γέρος σηκώνει το λάβαρο του αντικομουνιστικού αγώνα και της πλήρους παράδοσης στους Εγγλέζους.
Παραθέτουμε δύο χαρακτηριστικές κινήσεις του:
Στις 02-05-1944 σε ομιλία του προς τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού στην Αλεξάνδρεια, κάνει λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ» και ύστερα από τρεις μέρες ο Τσόρτσιλ δηλώνει ότι «αυτή είναι μία πραγματικά περίφημη δήλωση κατά του Ε.Α.Μ. Φυσικά, προς το παρόν, πρέπει να επόμεθα του Παπανδρέου αλλά πρέπει επίσης και να τον σπρώχνουμε στην επίθεση».
Σε τηλεγράφημά του προς την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο στις 14 Σεπτέμβρη έγραφε:"Κυβέρνησις μεταβαίνουσα Αθήνας και στερουμένη και ιδίας και Συμμαχικής δυνάμεως θα είναι ουσιαστικώς αιχμάλωτος του ΕΑΜ". Σε καινούργιο τηλεγράφημά του στις 18 Σεπτέμβρη έγραφε ότι "η κατάστασις επιδεινούται ραγδαίως", εννοώντας την απελευθέρωση της χώρας από τον ΕΛΑΣ και κατέληγε: "Μόνη μου ελπίς έχει απομείνει το Λονδίνο. Μόνο Βρετανική κυβέρνησις και ιδίως πρωθυπουργός Τσώρτσιλ μεταβάλει κατάστασιν εξευρίσκων και διατάσσων άλλοθεν δυνάμεις ενεργήσουν αμέσως Ελλάδα". Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 22 Σεπτέμβρη, ο Γ. Παπανδρέου τηλεγραφούσε στον Τσώρτσιλ: "Αι υπό των Γερμανών εκκενούμεναι περιφέρειαι καταλαμβάνονται υπό του ΕΑΜ εν ονόματι δήθεν της ελληνικής κυβερνήσεως... ενώπιον της διαμορφωθείσης κρισίμου καταστάσεως τα πολιτικά μέσα προς αντιμετώπισίν της δεν είναι πλέον επαρκή. Μόνον η άμεσος παρουσία επιβλητικών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και μέχρι των τουρκικών ακτών ημπορεί να μεταβάλει την κατάστασιν".
Το σκηνικό ολοκληρώνεται στις 18 Οκτώβρη 1944, ο Παπανδρέου μαζί με τον Σκόμπυ φτάνουν στην Αθήνα. Είναι δύσκολο, όσο και να προσπαθεί κάποιος να καταλάβει ποιος συνόδευε ποιον και ποιος κυβερνούσε τη χώρα………
Στο δεύτερο επίπεδο της ανάλυσης παραθέτουμε κάποιες κινήσεις του Γεωργίου Παπανδρέου του νεότερου γνωστού και ως ‘Γιωργάκη’ περήφανο μέλος της οικογένειας:
· Τέλη Σεπτεμβρίου 2009 λίγο πριν τις εκλογές και εν μέσω προεκλογικής περιόδου, πραγματοποιούνται οι εργασίες της 64ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, πραγματοποιείται και το ετήσιο συνέδριο του οργανισμού του Μπιλ Κλίντον (Clinton Global Initiative -CGI) στο οποίο ο κ. Παπανδρέου είχε δηλώσει την συμμετοχή του εδώ και πολύ καιρό, μαζί με άλλες... προσωπικότητες που έχουν αφήσει (ιστορικά πλέον χωρίς να επιδέχεται καμία αμφιβολία) το αιματηρό στίγμα τους στον πλανήτη μας , όπως η κ. Μαντλίν Ολμπράιτ, Μάρτι Αχτισάαρι , Μιχαήλ Σαακασβίλι κλπ. Στο ινστιτούτο του Μπιλ Κλίντον θα συναντήσει και τα μέλη του, όπως Τζωρτζ Σόρος, Τζωρτζ Μπούς, Κόφι Ανάν, Τόνυ Μπλερ, Χαβιέ Σολάνα, Ταγίπ Ερντογάν κλπ. Ο κ. Παπανδρέου λοιπόν, πήγε ΚΑΙ στο ετήσιο συνέδριο του οργανισμού του Μπιλ Κλίντον, όπου παρευρίσκονταν και... δύο πολύ ενδιαφέροντα πρόσωπα. Ο πρόεδρος των Σκοπίων κ.Gjorgje Ivanov και ο πρώην πρόεδρος της γείτονος κ.Branko Crvenkovski.
· Αρχές Μαρτίου του 2010 ο κ. Παπανδρέου μετέβη με τον άλλον δωσίλογο του Ελληνικού Έθνους κ. Παπακωνσταντίνου και είχαν σειρά συναντήσεων με τους αμερικανούς αξιωματούχους αλλά και άλλους πιθανόν και του ΔΝΤ πράγμα που δεν μάθαμε ποτέ, προετοιμάζοντας την είσοδο της χώρας στον μηχανισμό που είχαν ήδη στήσει Ευρώπη και Αμερική για μας, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτε εμείς. Μάλλον φυσιολογικό ήταν αυτό γιατί οι Εφιάλτες που πήγαν τάχα να γιορτάσουν την 25η Μαρτίου με την ομογένεια, μας διαβεβαίωναν ότι δεν θα παρθούν μέτρα, ότι υπάρχουν λεφτά, ότι δεν θα χρειαστεί επ’ ουδενί το καταστροφικό ΔΝΤ να επέμβει για την περίπτωσή μας.
· Σεπτέμβριος 2010 ταξίδι του πρωθυπουργού της Ελλάδος στην Αμερική। Αυτούσια παράθεση από ιντερνετική εφημερίδα: Τα εύσημα για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την κρίση της ελληνικής οικονομίας απέδωσε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στον Έλληνας πρωθυπουργό, υποδεχόμενος τον κ। Παπανδρέου στο Λευκό Οίκο «Συγχαίρω τον πρωθυπουργό για την εξαιρετική δουλειά που κάνει στο χειρισμό της οικονομικής κρίσης και Θεού θέλοντος θα βάλει τη χώρα του πάλι στο σωστό δρόμο», δήλωσε ο κ। Μπάιντεν, με τον κ। Παπανδρέου να παρεμβαίνει επισημαίνοντας ότι «είμαστε ήδη στο σωστό δρόμο»। Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος συμφώνησε, λέγοντας «είσαστε στο σωστό δρόμο, είσαστε στο σωστό δρόμο και είμαστε εντυπωσιασμένοι από τη σκληρή δουλειά που κάνετε। Συγχαρητήρια».
Ομοιότητες που διαπιστώνετε, αναγνώστες της ανάρτησης αυτής ανάμεσα στις δυο περιπτώσεις των δυο ανθρώπων που φέρουν το ίδιο ακριβώς όνομα και κυβέρνησαν τη χώρα με 65 χρόνια διαφορά μάλλον οφείλονται στο κακόβουλο μυαλό σας, στην κακεντρέχεια και την καχυποψία που σας διακατέχει, στην πονηρή σκέψη σας και την καταστροφολογία που καλλιεργείτε γενικά στη χώρα σας.
